یادگیری زبان

امروزه ثابت شده که اگر کودکان آموزش زبان انگلیسی را در سنین پایین شروع کنند مهارت های تفکر انتقادی و انعطاف پذیری ذهن و خلاقیت کودکان به طرز قابل توجهی بالا می‌رود. سال های پیش دبستانی به ویژه سه سال اول زندگی دوره حیاتی در زندگی کودک است چون در این سنین پایه  های نگرش ،یادگیری و تفکر پایه ریزی می شود. ۵۰ درصد از توانایی ما برای یادگیری تا سن ۴ سالگی و ۳۰ درصد دیگر در هشت سالگی افزایش می یابد به همین دلیل توصیه می شود که کودکان دوره آموزش زبان انگلیسی را در سه سالگی شروع کنند و زبان دوم را یاد بگیرد. کودکان در حدود سن ۳تا۴ سالگی می توانند از طریق بازی یاد بگیرند زیرا هنوز یادگیری را به شکلی که کاملاً بیاموزند و حفظ کنند و در امتحان ارزیابی شوند یاد نگرفته اند. کودکان دوزبانه از سنین پایین زبان دوم را یاد می‌گیرند گویا هر دو زبان، زبان مادری آنها میباشد. پس از سال‌های نوجوانی مغز تغییر می‌کند و یادگیری دیگر مثل سنین ۲ یا ۵ سالگی نیست چون بزرگسالان نمی‌توانند یادگیری را به صورت کودکان انجام دهند.نوجوانانی که دوره آموزش زبان خود را قبل از ۱۵ سالگی تمام می کند تلفظ بهتری از زبان دوم دارند و تقریباً شبیه بومی زبانان صحبت می کنند.با این حال افراد هر چه در دوره نوجوانی شروع به یادگیری زبان دوم کنند لهجه آنها بیشتر شبیه به زبان مادری خواهد بود هرچه کودک زودتر شروع به یادگیری زبان انگلیسی کنند بهتر است. بهترین زمان برای یادگیری زبان انگلیسی در سن ۶ یا ۷ سالگی یا قبل از آن است همچنین یادگیری زبان انگلیسی برای کودک بعد از سن بلوغ بسیار دشوارتر است. کودکان نوپا هنوز درگیر حقایق و اطلاعات دیگر نیستند و می‌توانند از طریق بازی چیزهای زیادی را در مورد زبان بیاموزند. کودکانی که در زیر ده سالگی شروع به یادگیری زبان دوم می‌کنند  نه تنها در تسلط پیدا کردن به آن از موفقیت بالاتری برخوردارند بلکه از هوش اجتماعی بالاتری هم برخوردارند و دارای روابط اجتماعی بهتری با دیگران هستند و این موضوع باعث بهبود سطح کلی دانش کودک در سایر دروس مدرسه نیز می گردد.